Sutra Lotosu Mistycznego Prawa (sanskr. Saddharma Puṇḍarīka Sūtra; często w formie skróconej: chiń. Fǎhuá jīng, kor. Pǒphwagyǒng, jap. Hokekyō) – jest według chińskiej szkoły tiantai, jej japońskiego odpowiednika tendai i szkoły japońskiej nichiren shū najważniejszą sutrą buddyzmu mahajany. Sanskrycki tekst sutry zachował się w wielu różnych wersjach i to przeważnie we fragmentach. Zawiera ona naukę o transcendentnej istocie Buddy oraz możliwości powszechnego wyzwolenia. W Sutrze Lotosu Budda nie jest przedstawiony jako postać historyczna, lecz jako manifestacja dharmakaji, istniejącej wiecznie. Każda czująca istota ma udział w transcendentnej istocie buddy (natura buddy, sanskr. Buddhata, chin. foxing, kor. pulsǒng, jap. busshō) i dlatego może stać się buddą, tzn. urzeczywistnić swoją pierwotną naturę.