Drugiego dnia ósmego miesiąca księżycowego [8 września] 1222 roku w świątyni Dansok, z okazji Drugiego Zgromadzenia Smoczych Kwiatów, mistrz rozpoczął formalną mowę, zapalając kadzidło w intencji długowieczności władcy.
Powiedział: „Przenikliwi uczniowie sŏn, którzy to zgłębili, są już poza słowami. Jeśli opóźnieni i nowicjusze mają jakieś wątpliwości, mogą zadawać pytania”.
Jeden z mnichów wystąpił do przodu i zapytał: „Co z lwem, który wyszedł z jaskini?”.
Mistrz odrzekł: „Spójrz w lustro”.
Mnich zadał kolejne pytanie: „A co z lwem, który wszedł do jaskini?”.
Mistrz odpowiedział: „Mrok”.
Mnich pytał dalej: „Co z towarzyszeniem jaskini i lwu?”.
„Brud”.
Mnich kontynuował: „A co z nietowarzyszeniem jaskini i lwu?”.
Mistrz odparł: „Obojętność”.
Mnich oświadczył: „Zabawił się ze mną przebiegły bóg, kpiący demon”, zatańczył i wyszedł.
Mistrz powiedział do zgromadzenia: „Uświadomcie to sobie jasno”. Następnie dodał: „To stale znajduje się w ruchu, ale nie może być ograniczone przez funkcję ruchu. To tak, jakby każde ciało miało oczy. Jeśli chce je otworzyć, otwiera; jeśli chce je zamknąć, zamyka; nie potrzebuje do tego innej osoby. Każde ma stopy, więc jeśli chce iść, to idzie, a jeśli chce stać, to stoi; nie korzysta z cudzej siły. Każde ma usta, więc jeśli chce mówić, to mówi, jeśli chce milczeć, to milczy; jest całkowicie zależne od własnej siły. I nawet w noszeniu ubrań i jedzeniu, pstrykaniu palcami i unoszeniu brwi, schylaniu się i patrzeniu w górę, śmianiu się i ziewaniu, kaszleniu i byciu zaskoczonym, ostatecznie dzięki czyjej sile to robi? Dokładnie w tym momencie, ani przeszły, ani obecny, ani zwyczajny, ani święty, bez głowy i ogona, bez przodu i tyłu, wypełnia sferę Dharmy i obejmuje wielką przestrzeń. Jak powinniście to nazwać?”.
Po dłuższej przerwie powiedział: „Nawet jeśli w tej chwili rozpoznaliście pierwotne źródło, nie czekajcie, by w przyszłości zapytać Majtreję”.
Odłożył swój kij i powiedział: „Mam nadzieję, że będziecie dbali o siebie”.
Tłum. z jęz. ang.: Leszek Wojas
Według przekazów buddyjskich Majtreja (sanskr. Maitreya; pali. Metteyya; kor. Mirŭk) to Budda przyszłości. Jego imię pochodzi od sanskryckiego słowa maitrī (pali. mettā) oznaczającego nieuwarunkowana, uniwersalna miłość; tłumaczy się je także jako miłująca dobroć. Majtreja ma zostać następcą Buddy Siakjamuniego, stając się piątym buddą naszej epoki (kalpy). Osiągnie stan buddy po uzyskaniu oświecenia pod drzewem smoczych kwiatów (nagākesara; Mesua ferrea).