Gāthā (chiń. jiatuo; kor. kat’a lub gata; jap. kata) – w sanskrycie dosłownie „wiersz”, „hymn”. Jest to najczęściej czterowersowy wiersz lub dłuższy hymn. Hymny były częścią składową sutr. Gāthā jako krótszy wiersz była używana przez patriarchów linii medytacyjnej buddyzmu sŏn do wyrażenia swojego zrozumienia buddyzmu. Wypowiadano ją także w czasie przekazu Dharmy przez mistrza uczniowi. Dlatego też gāthā jest ściśle związana z sŏn; tego typu wiersze są tworzone przez uczniów w celu potwierdzenia, że osiągnęli oświecenie.