Hyesim Chingak

Obrazek posiada pusty atrybut alt; plik o nazwie JingakHyesim-1.jpg

Hyesim Chingak (1178–1234) – jeden z najwybitniejszych mistrzów sŏn, najbliższy uczeń i następca Pojo Chinula. Całe życie był związany z klasztorem Songgwangsa, w którym przez ostatnie dwadzieścia cztery lata był mistrzem sŏn. W znaczącym stopniu rozwinął praktykę hwadu. Jego największym dziełem był opublikowany w 1226 roku pierwszy w Korei zbiór konganów Sŏnmun yŏmsong chip (zawiera 1463 kongany). Pisząc wiersze używał pseudonimu Muŭija, dosł. „mnich bez odzienia”. Był autorytetem nie tylko dla wyznawców sŏn, lecz także dla osób należących do szkół doktrynalnych (kyo).

Hyesim uważał, że oświecenie nie jest zależne od płci, statusu społecznego czy nawet ordynacji. Jako pierwszy ważny mistrz koreański dopuszczał kobiety – zarówno mniszki, jak i kobiety świeckie – do udziału w odosobnieniach.