Wstępując na podwyższenie i zajmując swoje miejsce, Hyobong Sunim powiedział:
„W ciągu ostatnich 3000 lat było wielu, którzy krytykowali Buddę, ale niewielu go chwaliło; jednym z nich był w przeszłości mistrz Yunmen. Ale dzisiaj ten oto «górski mnich» ma zamiar wychwalać Buddę”.
Wyrecytował gathę:
Jaką myśl niepotrzebnie wzbudził w związku z wejściem w Śnieżne Góry?
Siedząc spokojnie przez sześć lat, co osiągnął?
Mówi się, że przebudził się do Drogi na widok gwiazdy porannej,
Ale czym jest Droga i czym jest przebudzenie?
„Budda jest szalonym złodziejem, który skalał czystą i przejrzystą sferę Dharmy, a także grzesznikiem, który wpadł do morza cierpienia narodzin i śmierci. Jest tak, ponieważ sfera Dharmy jest pierwotnie czysta, jasna i bezstronna; dlaczego więc mówił o rozróżnieniu między sześcioma światami odrodzenia? Wszystkie czujące istoty wchodzą w najwyższą nirwanę, dlaczego więc mówił o dharmie wędrówki przez narodziny i śmierć, która skłania czujące istoty do wzbudzania wątpliwości w ich własnych umysłach?”.
Wyrecytował gathę:
Zrobienie siedmiu kroków w każdym z kierunków było początkiem wykroczeń Buddy,
Ukazanie swojej nirwany pomiędzy dwoma drzewami sal było końcem jego wykroczeń.
Jego występki od czasów odległej przeszłości są nieodwracalne.
Gdzie będzie mógł wyrazić skruchę?
Po chwili przerwy powiedział: „Dzisiaj ten górski mnich wyrazi skruchę w imieniu Buddy przed tym zgromadzeniem. Czy zgromadzenie to zaakceptuje i wybaczy mu?”.
Następnie, po chwili, dodał: „karmiczne owoce występków Buddy zniknęły”.
„Ogólnie rzecz biorąc, jeśli praktykujący, którzy kultywują Drogę, po prostu z chwili na chwilę uspokoją swoje niespokojne umysły, natychmiast złączą się z buddami i patriarchami. Czy to zgromadzenie faktycznie zna buddów i patriarchów? To, co znajduje się tuż przed waszymi oczami, słysząc dharmę, jest w rzeczywistości buddami i patriarchami, ale praktykujący Drogę często nie chcą w to uwierzyć. Dlatego jeśli ktoś szuka buddów i patriarchów poza sobą, nigdy tego nie osiągnie.
Potrójny świat jest jak płonący dom, w którym nie można długo przebywać,
Zły duch nietrwałości, chwila po chwili, nigdy się nie zatrzymuje,
Nie rozróżnia pomiędzy szlachetnie urodzonymi a pospolitymi, młodymi a starymi.
By uniknąć inwazji tego złego ducha, należy przede wszystkim, bardziej niż cokolwiek innego, odnaleźć buddę. Gdzie jest budda? Jedyna myśl tego zgromadzenia o czystym i jasnym blasku to właśnie dharmakaja w twojej rodzimej sali dharmy, jedyna myśl o tym ciele wolnym od rozróżniania to właśnie sambhogakaja w twojej rodzimej sali dharmy, a jedyna myśl o działaniu z mądrością wolną od splamień to właśnie nirmanakaja* w twojej rodzimej sali dharmy. Komentatorzy uważają te trzy formy, w jakich przejawiają się buddowie, za najbardziej precyzyjne wzorce, ale pogląd tego górskiego mnicha jest inny. Moim zdaniem są oni jak wędrowcy, którzy opuścili swoje domy. Spokojne oświecenie i wzniosłe oświecenie buddów są jak osoby przebywające w niewoli. Śrawakowie** i pratjekabuddowie*** są jak odchody w wychodku. Bodhi i nirwana są jak lustro ślepca. Ponieważ zwykli praktykujący nie budzą się do pustki trzech nieskończonych eonów, podlegają tym przeszkodom. Jednak nie jest tak w przypadku prawdziwych mędrców. W chwili, gdy pojawia się myśl, nigdy nie ma żadnej myśli: jedzą i ubierają się, jak chcą, przychodzą i odchodzą, jak chcą, siedzą lub kładą się, jak chcą; w dowolnym miejscu i czasie manifestują się tylko w jeden sposób. Co więcej, nawet nie myślą o poszukiwaniu buddy. Dlatego, jeśli próbujesz poszukiwać buddy, tylko uwikłasz się w buddę; jeśli próbujesz poszukiwać patriarchów, zostajesz uwikłany w patriarchów. Poszukiwanie to nic innego jak cierpienie, które jest gorsze, niż gdyby nie szukało się niczego”.
Wyrecytował gathę:
Bez względu na to, jakie masz myśli,
Utrudniają stanie się osobą bez spraw.
Jeśli nagle zapomni się o wszystkich rzeczach naraz,
W ostatnim miesiącu roku nie będzie ośmiu końcowych dni.
Podniósł swój kij, uderzył w podwyższenie i powiedział: „Dzisiaj w tym zgromadzeniu Dharmy wielu usłyszało Dharmę, ale tylko jedna osoba spośród was odniesie z tego korzyść. Więc pytam was: kim jest ta osoba?
Haak!”.
Następnie zszedł z podwyższenia.
(powyższa mowa Dharmy została wygłoszona 8 grudnia 1948 r., w Dzień Oświecenia Buddy, w świątyni Haeinsa w Korei)
Tłum. z jęz. ang.: Leszek Wojas
*Dharmakaja, sambhogakaja i nirmanakaja (trikaja) to trzy formy, w jakich mogą przejawiać się buddowie.
Dharmakaja – „ciało Dharmy”, forma ostatecznego prawa, mądrość. Wszystko obejmująca, nigdy nieustająca „takość”, istota i podstawa wszystkich emanacji buddów (w formie sambhogakai i nirmanakai), która nigdy nie powstała ani nie została stworzona i nie jest uwarunkowana przez przyczyny i warunki. Dharmakaja jest niekiedy przeciwstawiana fizycznemu ciału Buddy (określanemu jako rupakaja), które podlegało prawu karmy i jako takie żyło, chorowało i umarło, a obecnie jego szczątki są przechowywane w formie relikwii w stupach.
Sambhogakaja – „ciało radości” lub „ciało nagrody”, manifestujące się dla pożytku bodhisattwów; nie jest dostrzegalne dla zwykłych ludzi.
Nirmanakaja – „ciało emanacji”, przybierane w celu realizacji postanowienia, by wyzwolić od cierpienia wszystkie czujące istoty. Buddowie w tej formie są dostrzegalni dla wszystkich czujących istot, nawet w piekłach. Kompletne ciało nirmanakai ze wszystkimi cechami zamanifestował historyczny Budda Siakjamuni.
**Śrawaka – „oświecony przez słuchanie”, człowiek, który osiągnął oświecenie słuchając nauk Dharmy głoszonych przez w pełni oświeconego nauczyciela. Początkowo termin ten określał osobistych uczniów Buddy.
***Pratjekabudda – człowiek, który osiągnął oświecenie w wyniku samodzielnej praktyki, bez słuchania Dharmy i kontaktu z nauczycielem.