Pojo Chinul (1158–1210) – mistrz sŏn; dążył do stworzenia syntezy nauk różnych szkół buddyjskich.
Imię dharmiczne Chinul otrzymał w wieku 15 lat, kiedy przyjął wskazania, jednak później sam siebie nazywał Moguja („Pastuch wołu”). Jego poglądy ukształtowały się poza systemem klasztornym: przez wiele lat samotnie praktykował medytację i studiował pisma buddyjskie. Odwiedzał klasztory buddyjskie w Korei, lecz mentalnie pozostawał pod wpływem chińskiego mistrza czan Dahui Zonggao (1089–1163).
Podstawę poglądów Chinula stanowiło przekonanie, że przesłanie sutr i mądrość uzyskana w wyniku medytacji są w istocie jednym i tym samym. Oparł się na klasycznych pracach trzech chińskich mistrzów czan: Guifenga Zongmi (780–841) – znawcy Sutry Awatamsaka, zwolennika synkretyzmu; Li Tongxuana (635–730) – autora komentarzy do tej sutry oraz Dahui Zonggao, który usystematyzował zasady czan. Chinul twierdził, że „nagłemu oświeceniu” musi towarzyszyć „stopniowe doskonalenie” (lub „stopniowa praktyka”). Według jego nauczania owo „nagłe oświecenie” jest jedynie podstawą do kontynuowania procesu nieustannego doskonalenia umysłu. Wprowadził w Korei praktykę siedzącej medytacji oraz metodę hwadu. Był także założycielem Wspólnoty Samadhi i Pradżni, mającej na celu popularyzowanie praktyki łączącej medytację (dążenia do medytacyjnego wchłonięcia) i studiowania sutr (rozwijania mądrości); wspólnota była otwarta zarówno dla mnichów, jak i dla świeckich.
Chinul sformułował główne sposoby buddyjskiej praktyki: równoczesna praktyka medytacji i studiowania sutr, rozwijanie wiary i zrozumienia oraz metoda hwadu; dopełniał je wymóg śpiewania Sutry Diamentowej. Powstały w ten sposób synkretyczny styl stał się później podstawą praktyki sŏn w koreańskich klasztorach szkoły Czogje.
Napisane przez Chinula Pouczenia dla początkujących uczniów (Kye ch’osim haginmun; 1205 r.) zostały zaakceptowane jako wzorzec reguły dla wszystkich klasztorów koreańskiego sŏn; do dziś uznawane są za obowiązujące.
Chinul był tak wpływowym mistrzem, że w jego linii przekazu Dharmy było 16 patriarchów koreańskiego sŏn.
Do najważniejszych prac Chinula należą (obok Pouczeń dla początkujących uczniów): Prawdziwy umysł i bezpośrednie głoszenie (wiary), Istota doskonalenia umysłu oraz Całkowite i nagłe osiągnięcie stanu buddy.