Wiersze Sŏsana Taesy (Cheongheodang; 1520–1604)


Bulilsa

W zacisznym krużganku czerwone kwiaty w deszczu,
Dookoła bambusowe gaje, zielone we mgle.
Białe chmury przysiadają na noc na szczycie góry,
Czarny żuraw towarzyszy śpiącemu mnichowi.


Odpowiadając białym chmurom

Moje myśli, moje myśli
Są na południowym niebie.
To, do czego aspiruje mój umysł,
Trudno będzie znaleźć w innym.
Białe chmury, białe chmury
Tylko wy znacie mój umysł.



Pieśń powrotu do domu

Gdy się umiera, czym jest to, co umiera?
Gdy się żyje, czym jest to, co żyje?
Całe nasze przychodzenie i odchodzenie
Jest tylko dla dobra czujących istot.

Przychodzimy jako żywe stworzenia,
Odchodzimy jako żywe stworzenia.
Przychodząc i odchodząc – jeden mistrz,
Więc w końcu gdzie jesteś?


Wspinaczka na górę Kujeong

Podróżnik z daleka poszukuje jesieni na Kujeong
Warstwa drzew po warstwie drzew, lasy i lasy.
Płynące chmury od świtu do zmierzchu zmieniają się,
Płynące strumienie, na wschodzie i zachodzie, są ponadczasowe.

Białe ptaki latają swobodnie nad ciemnym morzem
Jadeitowe szczyty usiłują przebić się przez lazurowe niebo.
Ktoś powiedział „Patrząc ze szczytu, jak małe jest Lu”,
Jedno spojrzenie na środkową równinę i myśl staje się wolna.


Przekraczanie Bongseong i słuchanie koguta w południe

Białe mogą stać się włosy, ale nigdy umysł,
Tak oto kiedyś wyjawili starożytni.
Teraz, kiedy słyszę pianie koguta,
Człowiek może wykonać swoje zadanie.

Nagle zrozumiałem samego siebie,
Wszystkie zjawiska są tylko jedną rzeczą,
Cenny skarb niewypowiedzianego bogactwa
Jest tylko pustą maską.


Cichy z natury

Nieruchome umysł i ciało;
To łagodna esencja ludzkiej natury.
To także najwyższy poziom patriarchy;
W świetle księżyca wiatr potrząsa cieniem sosny.

Tłum. z jęz. ang.: Leszek Wojas