Ŭisang

Ŭisang (625-702) – jeden z największych uczonych buddyjskich, który wywarł znaczący wpływ na kształtowanie się buddyzmu w Korei. Założyciel szkoły hwaŏm (chiń. huayan).

Od 661 r. przebywał w Chinach, gdzie został uczniem mistrza Zhiyana (600-668) i Fazanga (643-712). Przez 10 (lub 7) lat studiował Sutrę Girlandową (Awatamsaka). Stworzył Diagram o Rzeczywistości Świata jako Jednego Pojazdu Sutry Girlandowej (kor. Hwaŏm ilsŭng pŏpkyedo), stanowiący uproszczone przedstawienie jej treści.

Po powrocie do Silli w 670 r. Ŭisang zaczął wprowadzać nauki hwaŏm, opierające się na ideach wyrażonych w Sutrze Awatamsaka. Wybudował 10 klasztorów, w których ich nauczano. Szkoła hwaŏm szybko stała się najważniejszą szkołą doktrynalną.

Przedmiotem namysłu Ŭisanga, podobnie jak Wŏnhyo, była kwestia podziałów między szkołami buddyjskimi i powstających na tym tle sporów. Według niego rozwiązaniem problemu mogły stać się nauki o Jednym pojeździe (sanskr. ekayāna).